Osteopathie

Wat is osteopathie?

Men zou osteopathie dus kortweg kunnen definiëren als “het duwtje in de rug” dat soms nodig is voor het optimaal functioneren van deze autoregulatie. Het is de rol van de osteopathie, aan weefsels met verloren gegane beweeglijkheid een goede dynamiek te geven. Op deze manier kunnen de uitwisselingsprocessen in het lichaam op een goede manier functioneren en ervoor zorgen dat het lichaam zijn “gezondheidskapitaal” behoudt. Zij kan bijgevolg niet worden toegepast op organische pathologieën, die tot het domein van de geneeskunde en de chirurgie behoren.

Het is dus de rol van de osteopaat om de mechanische component van de pathologie te corrigeren, zelfs vooraleer de organische component in de loop van de tijd zijn rol begint te spelen. 

Bij welke klachten kan een osteopaat u helpen?

De osteopaat behandelt geen organische maar functionele klachten, d.w.z. dat de oorzaak van de klacht een slechte functie van een lichaamsdeel moet zijn. Als iemand pijn heeft ten gevolge van een organisch probleem bv. botbreuk of spierscheur, waarbij er schade is aan de structuur van het lichaam dan behoort de behandeling niet tot het terrein van de osteopaat en zal hij de patiënt doorverwijzen naar de klassieke geneeskunde.

Volgende klachten zijn te behandelen door een osteopaat: 

• Rugpijnen: lumbago, spierspanningen, gewrichtsblokkades, hernia, artrose.
• Nekpijnen: torticollis, schouderpijnen, artrose, artritis, whiplash, hernia.
• Ledematen: heup-, knie-, voet-, elleboog- en handpijnen.
• Hoofdpijnen: migraine, spanningshoofdpijn, neuralgieën.
• Aangezicht: fascialis-, trigeminus-, occiputalis- en kaakgewrichtspijnen.
• Sportletsels: tendinitis, capsulitis, krampen, verstuikingen, kwetsuren.
• Organen: leverproblemen, maagzweren, oprispingen, maagzuur, darmproblemen.
• Neus-keel-oor: sinusitis, slijmen, oorontstekingen.
• Urinair: blaasontstekingen, incontinentie, bedwateren.
• Voeding: eetluststoornissen, reflux, obstipatie, diarree.
• Psychisch: depressie, angst, stress, hyperkinesie.
• Neurologie: tintelingen, krachtsverlies, duizeligheid, oorsuizen en zenuwinklemmingen.
• Baby's: huilbaby's, refluxbaby's, schedelmisvormingen.

WIN TOGETHER, LOSE TOGETHER, PLAY TOGETHER, STAY TOGETHER ... (Debra Marcusso)

Hoeveel behandelingen zijn er nodig?

De ernst van de klachten bepaalt het aantal handelingen. Voor recente letsels zijn twee tot drie behandelingen vaak voldoende. Om tot volledig herstel te komen van hardnekkige of langer bestaande klachten te komen zijn meer behandelingen nodig. Omdat je je lichaam na een behandeling tijd moet gunnen om een nieuw evenwicht te zoeken, varieert de tijd tussen twee behandelingen van minstens één week tot vier à zes weken of soms zelfs nog langer.

Werkt osteopathie preventief?

Ja. Het is aan te raden om de drie à vier maanden langs te komen voor een preventieve controle. Net zoals uw wagen moet ook uw lichaam goed onderhouden worden. Uw lichaam is uw voertuig: verzorg het goed en wacht niet tot u in panne valt!

Is een osteopaat een ‘kraker’?

Soms is het nodig een ‘vastzittende’ wervel of gewricht vrij te maken door middel van een manipulatie. Hierbij hoort men meestal een knappend of krakend geluid.

Een osteopaat is opgeleid om dit op een veilige en efficiënte manier te doen. Een osteopaat doet echter meer dan alleen maar ’kraken’. Naast het pariëtaal systeem (botten, spieren, pezen, gewrichten, wervels...) worden ook het visceraal (organen met hun fascia, bloedvaten, lymfevaten en zenuwen) en het craniosacraal (schedel en wervelkolom met daarin het hersenvocht, de vliezen en het centraal zenuwstelsel) systeem onderzocht en indien nodig behandeld.

Wat is het verschil tussen osteopathie, manuele therapie, chiropraxie en kinesitherapie?

• Chiropraxie is ontstaan uit de osteopathie. Chiropraxie behandelt vooral de wervelkolom d.m.v. manipulaties.
• Manuele therapie is een onderdeel van osteopathie. Manuele therapeuten zoeken enkel bewegingsverliezen in het bewegingsapparaat (botten en spieren).
• Kinesitherapie houdt zich voornamelijk bezig met revalidatie en lokale behandeling.

Osteopathie zoekt naar de oorzaak van het probleem en onderzoekt en behandelt daarvoor drie lichaamssystemen: het pariëtaal systeem (botten, spieren, pezen, gewrichten, wervels…), het visceraal systeem (organen met hun fascia, bloedvaten, lymfevaten, en zenuwen), het craniosacraal systeem (de schedel en de wervelkolom met daarin het hersenvocht, de vliezen en het centraal zenuwstelsel). Een osteopaat benadert de patiënt op een holistische wijze en werkt enkel met zijn handen.

Is een voorschrift van de arts nodig?

Neen. Om een afspraak te maken met een osteopaat D.O.-M.R.O.B. of doctor in de osteopathie is geen verwijzing van een arts vereist. De osteopaat neemt indien nodig contact op met de arts.

Hoe ontstaan bewegingsverliezen?

Bewegingsverliezen ontstaan door oorzaken van buitenaf of door processen in het lichaam zelf.

Te grote krachten van buitenaf (harde val, kneuzing, operatie, botbreuk, tandheelkundige ingreep) tasten de kwaliteit van de weefsels aan. Dit leidt tot verhardingen van deze weefsels. Processen vanuit het lichaam zelf verlopen ingewikkelder: erfelijkheid kan hierbij een rol spelen. Sommige mensen hebben van nature een hardere of stuggere bouw.

Ontstekingen in weefsels kunnen littekens of verhardingen nalaten.

Overbelasting door verkeerde voeding kan uiteindelijk leiden tot ophoping van gifstoffen, waardoor weefsels verharden. Gevoelens en emoties kunnen op subtiele wijze organen en weefsels beïnvloeden. Langdurige stress en spanning zetten o.a. de (bij)nieren en darmen onder druk. Lever en gal hebben het zwaar te verduren als ergernis, irritatie of woede niet kan worden geuit. Dit zijn enkele dagelijks voorkomende emoties die een negatief effect kunnen hebben als ze lang blijven bestaan.